Wildgeraas

Lieve, lieve, lieve allemaal!

Mijn oprechte excuses voor de radio stilte, echter is het waar: geen nieuws is goed nieuws! Het weer is hier nogsteeds zonnig-goed, de cocktails smaken hier nog even goed, de drukte op het werk is rijzend goed en met mij gaat het ontzettend goed.

De afgelopen maand is als een speer voorbij gegaan, dat is wel jammer want dat betekend dat ik nog maar drie weken hoef te werken en nog drie weken heb om rond te reizen. Als ik het zo bedenk moet ik echt toegeven dat de tijd sneller gaat dan ik had gewild.

Ten eerste mijn werk, sinds ik steeds meer betrokken bij in het Guest-Relations aspect van het hotel krijg ik iedere dag vragen, projecten, stapels met werk en vooraal heel veel uitdaging voor mn kiezen. Ik ga nog steeds met heel veel plezier naar mn werk, en ookal klinkt het raar: ik ben nog steeds aan het leren! Omdat de European-Guest Relations manager weg gaat wordt er naar een opvolger gezocht, niet allemaal schrikken: ik kom heus wel naar huis! Het is super leuk om het inwerk process mee te maken en om op deze manier heel veel insight in deze job te krijgen.

Toen ik samen met Marieke eindelijk een heel weekend vrij had zijn we op de scooter het binnenland in gereden, onderweg zijn we op allerlei touristische- en niet touristische plekjes gestopt. We hebben een buddistisch dorp, dan wel perongeluk, betreed; onszelf over Hua Hin verbaasd op het view-point; buddha beelden in de natuur bekeken; de floating market bezocht en als kers op de taart 70 kilometer het binnenland in om pootje te baden bij de watervallen. De reis op zich was al een hele ervaring, de natuur is prachtig en we hebben ons de hele route verbaasd. Onderweg hebben we gezelschap gehad van slangen, apen en zelfs twee wilde olifanten! Toen ik dat de dag later op mijn werk aan mn collega’s vertelde, waren ze totaal niet verbaasd: kom op nou, dat is heel hier namelijk heel ‘normaal’! Als afsluiter hebben we ons op de tribune van een musical neergestreken, wel eens waar in het Thais maar we konden er om lachen. De spelers vonden het zelf minder leuk, het hele publiek zat grotendeels de tribune op te kijken om ons te bewonderen: we nu dus hard op zoek naar drie mede spice-girls.
Inmiddels is de avondklok in Thailand in bijna alle steden afgelast, dat beteken dat we weer de stad in kunnen om cocktails te drinken en dansjes te doen. Er was hier weinig van te merken in Hua Hin maar het is wel fijn dat we zonder paspoort en al te veel gedoe over straat kunnen. Door de politieke onrust heeft het echter lang geduurd voordat de verlenging van ons visum is goed gekeurd, gelukkig is dat allemaal geregeld en kan ik straks veilig op reis. Samen met vriendinnen hebben we plannen om van Noord- naar Zuid-Thailand te gaan, we hebben besloten om vooral te genieten en zetten dus niet te veel vast. Ik ben in ieder geval van plan om heel veel mooie dingen te zien, heel lekker te eten, heel veel te lachen en dus heel veel te genieten. Want ja, hier is Thailand is er ‘heel veel’ om van te genieten.

Begin van deze maand was het eindelijk zo ver: mijn lieve ouders op bezoek! Omdat er in het hotel een wedding was had ik een ander prachtig hotelletje in het centrum voor ze opgezocht. Het was heel vreemd om ze weer te zien, en het voelde ook alsof ik ze de dag ervoor nog geknuffeld had. We hebben ontzettend veel gekletst en leuke dingen gedaan. Op de scooter zijn we het centrum een beetje gaan verkennen en heb ik mijn appartementje laten zien. We zijn naar de mooiste golf-club van Hua Hin gereden, heerlijk gelunched en ook nog heerlijk aan het zwembad gelegen. We zijn met de ouders van Bas en met Marieke bij een super leuk beach-restaurant gaan eten, we hadden de hele tafel vol gezet met ons lievelings Thaise eten en dat was een groot succes. Het was ontzettend fijn om weer samen met pap en mam te zijn, en toch wel raar om dat ’s avonds naar ‘’huis’’ te gaan. De volgende ochtend heb ik samen met Marieke bij pap en mam ontbeten, dat was flink aanvallen op de kaas, broodjes, sushi en verse fruit sapjes. We zijn met de scooter naar de vineyards gegaan, want ook in Thailand verbouwen ze wijn (anders was ik hier toch niet naar toe gegaan ;) ).

We hebben daar rondgereden en van het prachtige uitzicht genoten onder het genot van een heerlijk apertetiefje. We zijn weer helemaal de bergen in gereden om een duik te maken bij de watervallen. Heerlijk thais gelunched en als echte ‘meisjes in de jungle’ door het woud geklommen naar de waterval.

Op het strand hebben we gefacetimed met opa, die was jarig die dag. De hele familie was bij elkaar dus het was super om iedereen zo even te zien! We hebben genoten van een heerlijke massage in de shop waar Mariek een ik wekelijks naar toe gaan. Op de night market een beetje geshopt en nog heerlijk uit eten geweest. De dag erna zijn pap en mam naar het Sheraton gekomen om daar een nachtje te slapen, ik vond het heel leuk en was best wel trots om ze alles te laten zien. We hebben hier heerlijk gelunched bij het beach-restaurant en zijn ’s avonds de stad in gegaan om nog wat te winkelen en een hapje te eten. We hebben heerlijk sushi gegeten, mijn favoriete eten met mijn favoriete mensen in een toch wel een beetje favoriete plaats: kan het beter?!

Het was heel vreemd om de dag erna al weer afscheid te moeten nemen, maar een fijn vooruitzicht dat ik na twee maanden weer echt thuis ben!

Hier in Thailand is de WK-gekte ook al begonnen, en als echte die-hards moesten Roos, Marieke en ik om 2 uur ’s nachts, opgedirkt en met heineken bier in de aanslag Nederland naar de 5-1 overwinning juichen! Stiekem wel het geluid van de tv uit en de nederlandse radio aan: klein stukje nostalgie. Ook collega's zijn helemaal bezig met het Nederlandse elftal, aangezien je hier zelf je bijnaam mag kiezen hebben vele zich hernoemd naar: robin, arjan en wes.

Inmiddels ben ik begonnen aan mijn night-shifts bij de Front Office, waarvoor mijn super lieve collegas me bang hebben gemaakt met allemaal spook verhalen over geesten enzo. Gelukkig viel het hardstikke mee en heb ik geen rare dingen meegemaakt. Wel hard aanpoten tijdens zo een night-shift, en ontzettend interessant om te zien wat er allemaal gedaan moet worden zodat alle shifts overdag gaan zoals ze moeten gaan. Echter niets voor mij die nacht shifts, als ik thuis kom is het zonnetje al volop aan het schijnen en wil ik graag iets ondernemen. Volgende week weer aan de slag in de Club-lounge en de laatste week ga ik een cross training doen door het RDM, departement. Dat worden dus nog drie drukken weken!

Ik hoop dat thuis alles goed gaat, mijn lieve broertje snel opknapt van zijn operatie, mijn lieve vriendinnen de wijn vast koud zetten voor als ik thuis ben en de familie al zin heeft in een kopje koffie of een borrel om bij te kletsen!

Dikke zoenen en met heel veel liefs!