Champagne en de social-media
Blijf op de hoogte en volg Desiree
25 Mei 2014 | Thailand, Hua Hin
Lieve vriendjes, vriendinnetjes, familie en de rest:
Nou moet ik beginnen met een groot applaus voor de social media, volgensmij is er in Nederland meer te merken van het feit dat het leger de macht heeft gekregen hier in Thailand, dan in het land zelf. Ten tweede: ik ben helemaal oke, niets aan de hand en ik pas heel goed op mezelf!
Leuk nieuws eerst: de full-moon party! Half mei zijn we met de boot naar Kho Phangan gegaan om te full-moon party mee te maken. De reis was al een en al gezelligheid en ik had wel te doen met alle mede-passagiers die moesten luisteren naar een koor van 5-nederlanders zingend: ‘en we gaan nog niet naar huis’, ‘we zijn er bijna’! De primitieve bungalows op het strand die we hadden gehuurd waren toch wel erg primitief, en vies, en heel klein, en muf. Dus zijn we er vandoor gegaan om ergens iets anders te zoeken. Via internet kwamen we bij een backpackers resort waar heel veel backpackers bungalows huren. Gelukkig was er nog een bungalow vrij en konen we daar in!
’s Middags de nodige uurtjes ochtend slaap ingehaald die we door de boottocht gemist hadden en daarna even naar de supermarkt voor de nodige inkopen. Op ons terrasje lekker geborreld en overvallen door een gigantische regenbui, in Hua Hin hebben we ook wel regen buien maar deze ‘gratis douches’ waren er niets bij! Gelukkig is er algemeen bekend dat ze snel over waaien en dus konden we de straat op om iets te eten en neon-kleurige schmink te scoren. Na een goede bodem en heel wat geklieder op de taxi naar Had-Rin gestapt, daar is de full-moon party. Het was echt een jungle-tocht tot en met, berg op – berg af. Eindelijk aangekomen de rest van de club ontmoet en met elkaar aan de eerste buckets begonnen. Heel bijzonder om zo een festival mee te maken, iedere strand tent had zijn eigen DJ, podium en activiteit zoals het limbo-dansen onder een brandend touw en van de waterglijbaan. We hebben gelachen, gedanst, gedronken en vooral onze ogen uit gekeken: wat een types lopen daar rond zeg!
De volgende dag natuurlijk niet veel ondernomen, vooral lekker uitgeslapen en een stuk over het strand gewandeld. ’s Avonds hebben we iets langer in onze bungalow opgesloten gezeten door de regen, iedere keer als het stopte en wij opsprongen om op pad te gaan: je raad het al, het kwam weer in een plens de lucht uit. Gelukkig uiteindelijk toch gestopt en naar een super leuk restaurant aan het strand gelopen waar we heerlijke wijntjes hebben gedronken!
De volgende dag zijn we met de boot weer richting het vaste land gegaan, bijna iedereen ging er op Kho Tao af en dat hield in dat we de boot zo goed als voor onszelf hadden, heerlijk rustig!
Helaas daarna weer vol aan de bak op het werk, ik ben nu inmiddels drie weken bezig in de club-lounge en ik vermaak me ontzettend! De guest relations is een hele leuke afdeling om te werken met een heel leuk team. Gedurende mijn dag houd ik me vooral bezig met het praten met gasten, problemen oplossen, communicatie tussen gasten en management en daarnaast doe ik een aantal projecten om verschillende services te verbeteren. Ontzettend leuk én ontzettend druk dus!
Maar van hard werken is nog niemand ziek geworden en daarom heb ik besloten om nog een maandje langer in de club-lounge blijf werken zodat ik direct kan samenwerken met de guest-relations manager en de guest-service executive: daar valt namelijk nog zo veel te leren!
Bij goed nieuws hoort ook slecht nieuws: er is in Thailand een avondklok ingesteld, dit betekend dat we tussen 22.00 uur ’s avonds en 05.00 ’s ochtends niet over straat mogen. Dat was wel mooi balen toen ik donderdag dienst tot 23.00 had. De general manager zei dat ik gewoon naar huis mocht gaan maar dat hij het ook snapte als ik liever in het hotel bleef. (de occupancy was laag, dus er zou vast een leuke kamer beschikbaar zijn).
Er waren gezellige gasten in het hotel waar hij een drankje mee ging doen en hij vroeg of ik aan wilde schuiven, van het een kwam het ander en plots stond er een fles Moët & Chardon op tafel, zo vervelend maar niet heus! Inmiddels was Marieke ook aangeschoven en hebben we ontzettend gelachen en leuk gekletst. Toen het de hoogste tijd was om naar bed te gaan werd de vijfde fles net open gemaakt, daar zeggen we ook geen nee tegen natuurlijk! Na heel wat onderhandelen (applaus voor Marieke die koningin zaken doen is), konden we wel gebruik maken van de mooiste suite in het hotel!
Van de pool-acces moesten we natuurlijk wel gebruik maken, dus *plons* het zwembad in. Daarbij hebben we altijd al een rondje door het hele resort willen zwemmen, het zwembad loopt namelijk van de lobby tot het strand, en dat hebben we dan natuurlijk ook maar gedaan! We hebben nog heerlijker geslapen dan de prinsesjes van Willem en Max, al is de man met de hamer wel langs geweest die nacht: beetje hoofdpijntjes. Les van de dag: denk in oplossingen en lang leve de avondklok!
In de tussentijd hebben we de verjaardagen van Roos en Martijn gevierd met taart, cadeaus, drankjes en dansjes. Ook ben ik samen met Marieke stiekem even de grote outlet in gegaan en hebben we geluks-dansjes gedaan op de ZARA-afdeling, soms hebben ze hier namelijk nogal moeite met Europese maten. Inmiddels ben ik ook verkocht aan massages, vooral de thai-massages waar we ook echt naar af tellen. Na mijn stage ga ik nog wat reizen met drie vriendinnetjes, die plannen worden nu ook steeds concreter en ik ben natuurlijk al begonnen met aftellen tot mijn lieve papa en mama hier zijn!
Tot slot heb ik via dezelfde social media vernomen dat het weer in Nederland fantastisch is en de rosee-tjes op het terras als vanouds even heerlijk: dat mis ik wel!
Dikke zoenen en heel veel knuffels!
Nou moet ik beginnen met een groot applaus voor de social media, volgensmij is er in Nederland meer te merken van het feit dat het leger de macht heeft gekregen hier in Thailand, dan in het land zelf. Ten tweede: ik ben helemaal oke, niets aan de hand en ik pas heel goed op mezelf!
Leuk nieuws eerst: de full-moon party! Half mei zijn we met de boot naar Kho Phangan gegaan om te full-moon party mee te maken. De reis was al een en al gezelligheid en ik had wel te doen met alle mede-passagiers die moesten luisteren naar een koor van 5-nederlanders zingend: ‘en we gaan nog niet naar huis’, ‘we zijn er bijna’! De primitieve bungalows op het strand die we hadden gehuurd waren toch wel erg primitief, en vies, en heel klein, en muf. Dus zijn we er vandoor gegaan om ergens iets anders te zoeken. Via internet kwamen we bij een backpackers resort waar heel veel backpackers bungalows huren. Gelukkig was er nog een bungalow vrij en konen we daar in!
’s Middags de nodige uurtjes ochtend slaap ingehaald die we door de boottocht gemist hadden en daarna even naar de supermarkt voor de nodige inkopen. Op ons terrasje lekker geborreld en overvallen door een gigantische regenbui, in Hua Hin hebben we ook wel regen buien maar deze ‘gratis douches’ waren er niets bij! Gelukkig is er algemeen bekend dat ze snel over waaien en dus konden we de straat op om iets te eten en neon-kleurige schmink te scoren. Na een goede bodem en heel wat geklieder op de taxi naar Had-Rin gestapt, daar is de full-moon party. Het was echt een jungle-tocht tot en met, berg op – berg af. Eindelijk aangekomen de rest van de club ontmoet en met elkaar aan de eerste buckets begonnen. Heel bijzonder om zo een festival mee te maken, iedere strand tent had zijn eigen DJ, podium en activiteit zoals het limbo-dansen onder een brandend touw en van de waterglijbaan. We hebben gelachen, gedanst, gedronken en vooral onze ogen uit gekeken: wat een types lopen daar rond zeg!
De volgende dag natuurlijk niet veel ondernomen, vooral lekker uitgeslapen en een stuk over het strand gewandeld. ’s Avonds hebben we iets langer in onze bungalow opgesloten gezeten door de regen, iedere keer als het stopte en wij opsprongen om op pad te gaan: je raad het al, het kwam weer in een plens de lucht uit. Gelukkig uiteindelijk toch gestopt en naar een super leuk restaurant aan het strand gelopen waar we heerlijke wijntjes hebben gedronken!
De volgende dag zijn we met de boot weer richting het vaste land gegaan, bijna iedereen ging er op Kho Tao af en dat hield in dat we de boot zo goed als voor onszelf hadden, heerlijk rustig!
Helaas daarna weer vol aan de bak op het werk, ik ben nu inmiddels drie weken bezig in de club-lounge en ik vermaak me ontzettend! De guest relations is een hele leuke afdeling om te werken met een heel leuk team. Gedurende mijn dag houd ik me vooral bezig met het praten met gasten, problemen oplossen, communicatie tussen gasten en management en daarnaast doe ik een aantal projecten om verschillende services te verbeteren. Ontzettend leuk én ontzettend druk dus!
Maar van hard werken is nog niemand ziek geworden en daarom heb ik besloten om nog een maandje langer in de club-lounge blijf werken zodat ik direct kan samenwerken met de guest-relations manager en de guest-service executive: daar valt namelijk nog zo veel te leren!
Bij goed nieuws hoort ook slecht nieuws: er is in Thailand een avondklok ingesteld, dit betekend dat we tussen 22.00 uur ’s avonds en 05.00 ’s ochtends niet over straat mogen. Dat was wel mooi balen toen ik donderdag dienst tot 23.00 had. De general manager zei dat ik gewoon naar huis mocht gaan maar dat hij het ook snapte als ik liever in het hotel bleef. (de occupancy was laag, dus er zou vast een leuke kamer beschikbaar zijn).
Er waren gezellige gasten in het hotel waar hij een drankje mee ging doen en hij vroeg of ik aan wilde schuiven, van het een kwam het ander en plots stond er een fles Moët & Chardon op tafel, zo vervelend maar niet heus! Inmiddels was Marieke ook aangeschoven en hebben we ontzettend gelachen en leuk gekletst. Toen het de hoogste tijd was om naar bed te gaan werd de vijfde fles net open gemaakt, daar zeggen we ook geen nee tegen natuurlijk! Na heel wat onderhandelen (applaus voor Marieke die koningin zaken doen is), konden we wel gebruik maken van de mooiste suite in het hotel!
Van de pool-acces moesten we natuurlijk wel gebruik maken, dus *plons* het zwembad in. Daarbij hebben we altijd al een rondje door het hele resort willen zwemmen, het zwembad loopt namelijk van de lobby tot het strand, en dat hebben we dan natuurlijk ook maar gedaan! We hebben nog heerlijker geslapen dan de prinsesjes van Willem en Max, al is de man met de hamer wel langs geweest die nacht: beetje hoofdpijntjes. Les van de dag: denk in oplossingen en lang leve de avondklok!
In de tussentijd hebben we de verjaardagen van Roos en Martijn gevierd met taart, cadeaus, drankjes en dansjes. Ook ben ik samen met Marieke stiekem even de grote outlet in gegaan en hebben we geluks-dansjes gedaan op de ZARA-afdeling, soms hebben ze hier namelijk nogal moeite met Europese maten. Inmiddels ben ik ook verkocht aan massages, vooral de thai-massages waar we ook echt naar af tellen. Na mijn stage ga ik nog wat reizen met drie vriendinnetjes, die plannen worden nu ook steeds concreter en ik ben natuurlijk al begonnen met aftellen tot mijn lieve papa en mama hier zijn!
Tot slot heb ik via dezelfde social media vernomen dat het weer in Nederland fantastisch is en de rosee-tjes op het terras als vanouds even heerlijk: dat mis ik wel!
Dikke zoenen en heel veel knuffels!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
